Οι πιο μικροί κηπουροί της πόλης! - Κοινό Έδαφος
fade
4867
post-template-default,single,single-post,postid-4867,single-format-standard,mkd-core-1.3,tribe-no-js,tribe-bar-is-disabled,wellspring child-child-ver-,wellspring-ver-2.3,mkdf-smooth-page-transitions,mkdf-ajax,mkdf-blog-installed,mkdf-header-standard,mkdf-fixed-on-scroll,mkdf-default-mobile-header,mkdf-sticky-up-mobile-header,mkdf-menu-item-first-level-bg-color,mkdf-dropdown-default,wpb-js-composer js-comp-ver-6.1,vc_responsive

Οι πιο μικροί κηπουροί της πόλης!

Οι πιο μικροί κηπουροί της πόλης!

Οι νεότεροι καλλιεργητές της Αλεξανδρούπολης είναι παιδιά ηλικίας 6-8 ετών! Πρόκειται για τους μαθητές της Α’ και Β’ δημοτικού του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Αλεξανδρούπολης. Το σχολείο στεγάζεται στη Ζαρίφειο Παιδαγωγική Ακαδημία, που χτίστηκε το 1923 και αποτελεί ένα από τα τελευταία νεοκλασικά κτίρια στο κέντρο της πόλης.

Οι μαρτυρίες και οι αναμνήσεις των παλιών Αλεξανδρουπολιτών για την Ακαδημία είναι πολλές. Εκει λειτουργούσε μέχρι τη δεκαετία του ‘70 αγροκήπιο και ζωοτεχνικές εγκαταστάσεις οι οποίες φιλοξενούσαν χοίρους, κότες και κουνέλια, ενώ υπήρχε και περιστερώνας καθώς και τεχνητή λίμνη με πάπιες, χήνες και ψάρια. Για πολλές δεκαετίες, αυτές οι εγκαταστάσεις που υπήρχαν στον αυλόγυρο της Ζαρίφειου Ακαδημίας, παρήγαγαν το κρέας και τα λαχανικά για το συσσίτιο του σχολείου. Με αυτό τον τρόπο, οι μαθητές που φοιτούσαν στην Ακαδημία δεν διδάσκονταν μόνο την τυπική ύλη του σχολείου, αλλά έπαιρναν και ένα σημαντικό μάθημα την αυτάρκεια.

Ο όμορφος κήπος της Ακαδημίας έδωσε με τα χρόνια τη θέση του σε έναν σχετικά αδιάφορο αύλειο χώρο, καλυμμένο με τσιμέντο, όπως άλλωστε και τα περισσότερα σχολεία της χώρας. Μέχρι που κάποια στιγμή, μία ομάδα δασκάλων αποφάσισαν να του χαρίσουν ξανά λίγο από το παλιό του κλέος, όταν πριν από έξι χρόνια προσπάθησαν να καλλιεργήσουν λαχανικά μαζί με τους μαθητές. Η προσπάθεια αυτή είχε ένα άδοξο τέλος, καθώς ο κήπος δεν ευδοκίμησε, λόγω του φτωχού εδάφους πάνω στο οποίο φυτεύτηκαν τα φυτά αλλά και της ζημιάς που έγινε από τον δυνατό αέρα και τη βροχή. Κι έτσι, το φιλόδοξο εκείνο project σταμάτησε.

Κι ενώ για τα επόμενα χρόνια εγκαταλείφθηκε η ιδέα για την αναβίωση του λαχανόκηπου, η έμπνευση ήρθε εκ νέου, όταν η κ. Χρυσούλα Γεωργιάδου, δασκάλα της Α’ δημοτικού, συμμετείχε στην εκδήλωση έναρξης του προγράμματος “Κοινό Έδαφος”, τον Μάρτιο του 2019. Αμέσως συντόνισε τη δράση της με τη διεύθυνση του σχολείου και άλλους συναδέλφους της, κι έτσι ο λαχανόκηπος της Ζαρίφειου Ακαδημίας άρχισε να παίρνει πάλι ζωή. Αυτή τη φορά, οι επίδοξοι κηπουροί ήταν πιο προσεκτικοί στην επιλογή του εδάφους, μεταφέροντας τον κήπο σε ένα άλλο, πιο προστατευμένο σημείο της αυλής του σχολείου, όπου τα παρτέρια είχαν καλύτερο έδαφος.

Αρχικά, οι μαθητές της Α’ και Β’ δημοτικού φύτευσαν σπόρους μέσα σε πλαστικά ποτηράκια και τα εγκατέστησαν μέσα στις τάξεις. Τα ποτήρια ήταν διαφανή, ώστε να μπορούν να παρατηρούν την ανάπτυξη των ριζών, καθώς τα φυτά μεγάλωναν. Φύτευσαν τόσα πολλά σπόρια, που άρχισαν να δανείζονται χώρο και από διπλανές τάξεις, δίνοντας την ευκαιρία σε περισσότερους μαθητές να κάνουν τις δικές τους παρατηρήσεις. Όταν τα νεαρά φυτά μεγάλωσαν λίγο, τότε τα μεταφύτευσαν όλοι μαζί στα παρτέρια της αυλής.

Με αφορμή όσα ακούστηκαν από το Κοινό Έδαφος, η κ. Γεωργιάδου είχε την ιδέα να διδάξει στους μαθητές τις κυριότερες καλλιέργειες που υπάρχουν στην θρακική γη. “Φυτέψαμε ηλιοτρόπια, καλαμπόκι και βαμβάκι στο μεγαλύτερο παρτέρι, αλλά και καρπούζια, πεπόνια και κολοκύθια. Στα μικρότερα παρτέρια βάλαμε πατάτες, ντομάτες, αγγούρια, πιπεριές και ραπανάκια”, μας λέει η εκπαιδευτικός, η οποία είδε τους μικρούς της μαθητές να ενθουσιάζονται καθώς περπατούσαν και έτρωγαν τους καρπούς του κήπου που τα ίδια έφτιαξαν.

Για την κ. Γεωργιάδου, ο λαχανόκηπος αυτός ήταν ένα μεγάλο πείραμα, το οποίο έδωσε χρήσιμη εμπειρία για τον επόμενο χρόνο. Πέρα από το ότι είδε τους μαθητές της να αγαπούν τη γη, παρατήρησε και θετικές αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Και μας εξηγεί ότι ανεξάρτητα από την ηλικία, την οικογενειακή κατάσταση ή τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει το κάθε παιδί, παρατήρησε ότι μέσα από την ενασχόληση με τον κήπο όλα τα παιδιά γίνονται ένα. “Τα παιδιά κατάλαβαν τί σημαίνει η τροφή τους, και μπήκαν στη διαδικασία να σκεφτούν για την ίδια τους την υγεία. Είδαν όλα μαζί τον σπόρο, το πώς μεγαλώνουν οι ρίζες των φυτών και φτάσαμε να μιλούμε για τα άνθη και τους καρπούς και να παρακολουθούμε τα έντομα που τα επισκέπτονται”, μας αναφέρει.

Πρόκειται για εξαιρετικά ελπιδοφόρα μηνύματα, σχετικά με τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και την ανάπτυξη νέων ικανοτήτων, σε μία εποχή που καλείται όλη η κοινωνία να προσαρμοστεί στην κλιματική αλλαγή. Το 1ο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Αλεξανδρούπολης δείχνει το δρόμο για την εκπαίδευση των παιδιών από μικρή ηλικία, ώστε όχι μόνο αυτά να σέβονται και να προστατεύουν το περιβάλλον, αλλά και να αναλαμβάνουν απλές καθημερινές δράσεις για την αναγέννηση των φυσικών πόρων από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωσή τους.

Συνέντευξη/Επιμέλεια Κειμένου: Παύλος Γεωργιάδης

Share

No Comments

Post a Comment